Categoriearchief: 20ste eeuw

Narcissus Garden| Yayoi Kusama | 1966

In 1966 zet Kusama op de Biënnale van Venetië een opmerkelijke stap. Ze presenteert, buiten het officiële programma in het park, het werk “Narcissus Garden”. De installatie bestaat uit honderden spiegelende bollen die ze voor twee dollar per stuk te koop aanbiedt. De organisatie verbiedt haar de bollen voor zo weinig geld te verkopen. Kusama is op dat moment echter teleurgesteld in zowel de New Yorkse als Nederlandse kunstwereld, waar vooral mannelijke kunstenaars veel meer aandacht krijgen dan zij als jonge Aziatische vrouw. De tentoonstelling over de jaren 1965-1970 van Yayoi Kusama in het Stedelijk Museum Schiedam is nog te zien tot 25 februari 2024 en is uitzonderlijk door het onbekende en zeer kwetsbare werk wat er te zien is uit haar vroege jaren. Ook leuk is het tijdsbeeld wat je mee krijgt uit die hippie jaren. Meer info: www. stedelijkmuseumschiedam.nl

Voedselobsessie (macaronie handtas) | Yayoi Kusama | 1965

Met haar werk sluit Kusama aan op de seksuele revolutie en de taboedoorbrekende tendensen van de jaren zestig. Kusama’s beelden komen echter ook voort uit een ongelukkige jeugd. De obsessie voor eten, bloemen en fallussen is onlosmakelijk verbonden met een (seksueel) trauma uit het verleden. Al in haar jeugdjaren heeft zij te kampen met waanbeelden en visioenen waarin o.a. netten en fallussen zich eindeloos herhalen. Door het steeds herhalen van fallussen, voedsel(macaroni) en bloemen denkt ze haar angsten voor seksualiteit het hoofd te kunnen bieden. “Ik werk graag met macaroni. Aardappelen zijn mij te primitief. Maar de machinale macaroni, in zijn eindeloze herhaling betekent veel voor mij.”

Fallisch meisje | Yayoi Kusama | 1967

Vorige week bezocht ik de tentoonstelling: “Yayoi Kusama. De Nederlandse jaren 1965-1970” in het Stedelijk Museum Schiedam. Yayoi Kusama is in de afgelopen decennia uitgegroeid tot een van de beroemdste en meest getoonde internationale wereldsterren uit de kunstwereld. Ze is geliefd om haar oneindige spiegelruimtes en haar kleurrijke stippen. Kusama woont in de jaren zestig in de Verenigde Staten, maar exposeert vaker in Nederland dan daar. In deze tentoonstelling is te zien wat ze hier in Nederland deed en waarom juist hier. In New York begon Kusama rond 1962 met het maken van “Aggregations” (opeenhopingen) van zachte vormen in de vorm van penissen op alledaagse voorwerpen. De werken die je op deze tentoonstelling ziet zijn gemaakt in den Haag speciaal voor haar tentoonstelling in dit zelfde museum in Schiedam in 1967. Wat leuk en bijzonder!

De inham | Paul Signac | 1906

In 1887 ontdek Anna Boch het baanbrekende schilderij “Een zondagmiddag op het eiland la Grande Jatte” van Georges Seurat. Dit verandert haar stijl; zij stort zich samen met een aantal tijdgenoten op het pointillisme. Seurat sterft onverwacht in 1891. Het daarop volgende jaar brengen Les XX ( Les Vingt, was een vernieuwingsgezinde Belgische kunstenaarsgroep van schilders en beeldhouwers, die tussen 1883 en 1893 actief was) een grote postume hulde en koopt Anna Boch het pointillistische schilderij “Oevers van de Seine bij het eiland la Grande Jatte”. Ook in 1892 schildert Van Rijsselberghe (een tijdgenoot en vriend van haar) zijn pointillistische portret van Anna. Om dit ensemble in haar collectie te vervolledigen koopt ze in 1907, voor de aanzienlijke prijs van 2500 frank, dit werk van Signac, een sleutelwerk van de andere leider op het gebied van pointillisme.

Antwerps luchtschip bouw | Panamarenko|

Dit werk van Panamarenko is een heel bijzonder stuk en ik moet je eerlijk zeggen; ondanks dat dit ver boven het budget van 600 euro lag ( wat we kregen van familie en vrienden voor ons feest) hebben we hier echt wel even over getwijfeld. Op de foto is het niet zo goed te zien, maar het is een collage waarbij de visjes onderin op het plexiglas geplakt zijn, waardoor je op het papier eronder de schaduwen van die visjes ziet, echt heel leuk. Daarbij speelt dan toch ook; een werk van Panamarenko aan je muur is wel bijzonder. Het kost 5000 euro en is nu waarschijnlijk wel verkocht, want is vast erg gewild. Niet gedaan dus, omdat we niet wisten waar we het moesten hangen, het leuk vonden, maar niet helemaal weg van waren… Zelf vind ik het toch een kwestie van gevoel; wil je het echt graag hebben omdat je het mooi vindt? In dit geval was het meer een belegging geweest .