Tag archieven: Andreas Schelfhout

Binnenplaatsje | Andreas Schelfhout | 1822

Een paar weken geleden was ik in De Markiezenhof in Bergen op Zoom om de expositie “Hoge Luchten” te zien. Dit is de derde expositie in een serie over de elementen aarde, water, lucht en vuur, georganiseerd door Stichting M5. M5 is een samenwerkingsverband van vijf stadsmusea: Museum Gouda, het Markiezenhof in Bergen op Zoom, Gemeentemuseum Het Hannemahuis in Harlingen, het Westfries Museum in Hoorn en het Stedelijk Museum Zutphen. Deze musea speuren in het depot van het Rijksmuseum naar verrassend werk van onbekende meesters en onbekend werk van beroemde schilders. Het Markiezenhof, het oudste stadspaleis van Nederland vormt een uniek decor voor 39 prachtige schilderijen uit het Rijksmuseum, die deze keer in het teken staan van hoge luchten, zoals dit prachtige werkje van Andreas Schelfhout.

Schaatsers op een bevroren rivier | Andreas Schelfhout | 1787-1870

Elk jaar toch weer een “Schelfhout” erbij, want hij is gewoon “de winterschilder van Nederland”. Het schilderij heet eigenlijk; “Schaatsers op een bevroren rivier, Haarlem in de verte”. Schelfhout werd gezien als één van de beste romantische landschapsschilders van zijn tijd. Zijn Hollandse winters, de zogenaamde “Schelfhoutjes” werden goed verkocht. Behalve wintergezichten schilderde hij ook zomerlandschappen. Hij bouwde zijn landschappen zorgvuldig op, met aan de horizon altijd kleine details zoals kerktorens of molens. En prachtig is het! Wil je de “Schelfhoutjes” van voorgaande jaren nog eens bekijken dan kan dat hier: Andreas Schelfhout

IJsgezicht met molen|Andreas Schelfhout|1860-62

Weer zo’n echt Hollands winterplaatje. Andreas Schelfhout is bekend om zijn Hollandse winterlandschappen. Zijn werk is zo goed dat geschilderde ijsgezichten van andere kunstenaars ook wel “Schelfhoutjes” worden genoemd. Hij was in zijn tijd dan ook één van de best betaalde  kunstenaars van Nederland. Bijzonder aan hem is dat behalve de idyllische taferelen met ijsvermaak, hij ook gure wintertaferelen maakte. Dat zag je niet zo vaak, terwijl het natuurlijk in die tijd veel armoede en honger betekende als het vroor, voor heel veel mensen. Vorig jaar hadden we ook een ijsgezicht van Schelfhout, hier kun je het nog eens bekijken: Hout sprokkelende mannen bij duwslede op een bevroren poldervaart

Houtsprokkelende mannen bij duwslede op een bevroren poldervaart|Andreas Schelfhout|1850

De sneeuw- en ijslandschappen van Andreas Schelfhout waren al tijdens zijn leven zo in trek dat hij ze zo ongeveer aan de lopende band schilderde. Hij was één van de meest populairste Nederlandse landschapsschilders in de eerste helft van de 19de eeuw. Maar er wordt in de loop van zijn carrière ook wel eens gemopperd dat hij het ene inwisselbare wintergezicht  na het andere schildert. Ach, wat doet het ertoe; deze is mooi en die man moest misschien ook een gezin onderhouden….