Hiroshi Yoshida werd opgeleid in de westerse olieverfschildertraditie, die in Japan werd aangenomen tijdens de Meiji periode. Yoshida gebruikte vaak dezelfde blokken en varieerde de kleur om verschillende stemmingen te suggereren. Het beste voorbeeld hiervan is Sailing Boats in 1921. Yoshida’s uitgebreide reizen en kennismaking met de Amerikanen hebben zijn kunst aanzienlijk beïnvloed. In 1931 werd een reeks prenten gepubliceerd met scènes uit India, Pakistan, Afghanistan en Singapore. Zes daarvan waren weergaven van de Taj Mahal in verschillende stemmingen en kleuren.

Hiroshi Yoshida (geboren Hiroshi Ueda) werd geboren in de stad Kurume, Fukuoka , in Kyushu, op 19 september 1876.  Hij toonde een vroege aanleg voor kunst die werd bevorderd door zijn adoptievader, een leraar schilderen op de openbare scholen. Op de leeftijd van 19 werd hij naar Kyoto gestuurd om te studeren onder Tamura Shoryu, een bekende leraar van westerse schilderkunst. Daarna studeerde hij nog drie jaar bij Koyama Shotaro in Tokio. In 1899 had Yoshida zijn eerste Amerikaanse tentoonstelling in Detroit Museum of Art (nu Detroit Institute of Art).

Hiroshi Yoshida (19 september 1876 – 5 april 1950) was een Japanse schilder uit de 20e eeuw en maker van woodblockprints, met inkt of verf printen op houtblokken, wat al sinds de 17de eeuw wordt gedaan in Japan. Hij wordt beschouwd als een van de grootste kunstenaars van de “shin hanga stijl” (de houtblokdruktechniek werd opnieuw opgepakt door een groep kunstenaars rond de eeuwwisseling, omdat ze bang waren dat deze anders verloren zou gaan door de industriële revolutie). Yoshida reisde veel en was vooral bekend om zijn afbeeldingen van niet-Japanse onderwerpen in traditionele Japanse houtblokstijl, waaronder de Taj Mahal , de Zwitserse Alpen , de Grand Canyon en andere nationale parken in de Verenigde Staten.