In 1933 werd dit schilderij op een tentoonstelling in het Amsterdams Stedelijk Museum verwijderd. Iedereen: de directeur, de wethouder, het bestuur van de kunstenaarsvereniging en de gezamenlijke pers, vond het pervers en buitengewoon onsmakelijk. En ik weet het; de tijden zijn veranderd…., maar ik vind het nog steeds pervers en buitengewoon onsmakelijk… hahaha…Wat een vies schilderij, is het een drol? Geen idee en ik wil er eigenlijk ook niet al te lang naar kijken. Gelukkig is smaak persoonlijk en mogen we er allemaal iets van vinden. De tentoonstelling “De tranen van Eros” is nog te zien t/m 16 augustus in het Centraal Museum Utrecht. Wel vooraf reserveren i.v.m. corona. Meer info: www.centraalmuseum.nl

Je moet even goed kijken om de titel te begrijpen: in de spiegel op de borst van de vrouw zie je de schilder zelf staand bij de schildersezel. Dat idee had hij ontleend aan het beroemde portret van Giovanni Arnolfi en zijn vrouw door Jan van Eijck 500 jaar eerder geschilderd. De vrouw op dit schilderij is zijn toenmalige geliefde Leny van Geelkerken. Toen de ouders geen toestemming gaven voor de verloving liet Moesman haar symbolisch sterven op dit schilderij. Moesman was een moeilijke man; altijd tegen alles, nors, maar wel vooruitstrevend. Hij verwerkte zijn seksuele fantasieën in zijn schilderijen en dat kwam hem vaak op kritiek te staan. Hem werd ook verweten sadomasochist te zijn. Dat ontkende hij niet, maar het was volgens hem onzin dat je dat uit zijn schilderijen af kon lezen.

Twee weken geleden was in Utrecht in het Centraal Museum om de tentoonstelling “De tranen van Eros, surrealisme en de seksen” te zien. In Nederland is het surrealisme nooit echt een succes geweest, maar als er iemand als Nederlandse surrealist moet worden aangewezen, dan is het zeker de Utrechtenaar Joop Moesman. Hij leerde zichzelf tekenen en was zijn leven lang in dienst als tekenaar van de Nederlandse Spoorwegen en in zijn lunchpauzes werkte hij aan zijn schilderijen. In de tentoonstelling speelt Moesman de hoofdrol, maar er is ook veel (internationaal) werk van andere, grote kunstenaars zoals Dalí te bewonderen. Op dit werk is duidelijk de invloed van Dalí op Moesman te zien; het overdreven, beetje uitgelopen vrouwenlijf en de paarse hand verwijzen zeker naar Dalí.