Het is grappig om te merken hoe je smaak in de loop der jaren veranderd; vroeger vond ik niks aan Paul Klee, maar nu begin ik zijn werk steeds meer te waarderen. Het Peggy Guggenheim Museum in Venetië geeft een mooie indruk van het werk van de moderne kunst uit het begin van de 20ste eeuw; werkelijk alle grote namen zijn aanwezig, Picasso, Pollock, Brancusi, Giacometti, Mondriaan enz. Ook op een prachtige plek gelegen in Venetië aan de Canal Grande, dus als je er een keer bent en van moderne kunst houd, dan moet je dit niet overslaan. Op mijn Facebookpagina kun je nog wat foto’s bekijken.

Nog zo’n voorbeeld van de mooie kleuren die Klee gebruikte! In zijn schilderijen creëerde Klee een hele reeks nieuwe , meestal vrolijke werelden, met transparante, glimmende vissen, vreemde jungles, dansende luciferfiguren, mysterieuze planten, huizen en dieren. In 1920 wordt hij leraar aan de Bauhauskunstschool in Weimar. Op het werk van Klee is geen eenvoudig stempel te drukken.surrealisme, kubisme, abstractie zijn termen van de Europese kunststromingen die op zijn schilderkunst van toepassing kunnen zijn. Hij wordt ingedeeld bij het expressionisme. Klee heeft veel invloed gehad op de moderne kunst. Vooral de Cobra-kunst is door het werk en door de ideeën van Klee beïnvloed.

Kort voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog reisde Klee met bevriende schilders naar Tunesië. Klee die voordien schilderijen maakte met lijnen en penseelstreken in zwart en wit, ontdekte in Afrika de kleur.  Na deze reis liet kleur Klee nooit meer los, zelfs niet toen hij soldaat was in de oorlog. Hij schreef dan ook: “Kleur heeft bezit van mij genomen, ik hoef haar niet meer te gaan vangen. Ze heeft mij voorgoed, dat weet ik. Dat is de betekenis van deze gelukkige tijd, kleur en ik zijn één. Ik ben een schilder.” Dat is ook wat mij aanspreekt in dit schilderij en in andere schilderijen van Klee; de prachtige kleuren!

Paul Klee was een Zwitserse kunstenaar die leefde van 1879 tot 1940. Hij kon als kind al viool spelen; hij was de zoon van een muziekleraar en een zangeres. Ook kwamen er veel schilders voor in de familie en daar erfde hij zijn tekentalent van. Verder was hij ook een getalenteerd dichter. Uiteindelijk koos hij echter voor het schilderen, maar hij stopte nooit met het schrijven van gedichten. Ook bleef hij muziek maken en hij wilde zijn penseel over zijn werk bewegen als een melodie. In dit schilderij staan 4 vogel-vis-lucifermannetjes die fluiten zo hard ze kunnen. Ze staan op een dunne zwengel, alsof daaraan gedraaid moet worden om hen te laten zingen. Grappig!