Tag archieven: Tamara De Lempicka

Lente | Tamara De Lempicka | 1928

In het midden van de jaren dertig viel Tamara de Lempicka ten prooi aan ernstige depressies en stagneerde haar artistieke productie. In 1939 vestigde de familie Lempicka-Kuffner zich na een korte vakantie in de Verenigde Staten en later in Mexico. Ze ging weer met hernieuwde energie aan het werk, maar haar art-deco-stijl vond na de oorlog weinig weerklank meer. Het voormalige Scheringa Museum voor Realisme had werk van De Lempicka in haar collectie. Tijdens een gewapende overval op het Scheringa Museum, op 1 mei 2009, werd (naast het werk Adolescence van Dali) haar schilderij La Musicienne gestolen. Beide werken zijn in juli 2016 teruggevonden door kunstdetective Arthur Brand.

De twee vriendinnen | Tamara De Lempicka | 1923

Tamara woonde met haar kersverse man in Sint-Petersburg, waar haar echtgenoot al snel werd gearresteerd door de bolsjewieken. Naar verluidt heeft ze hem vrij weten te praten, waarna het echtpaar naar Parijs vluchtte. Daar veranderde ze haar naam en ontwikkelde ze haar kenmerkende Art-Decostijl. Haar schilderijen zijn pure uitingen van seks en macht. Haar schilderijen vormden een bron van inspiratie voor talloze modereportages, films, kunstuitingen en kunstenaars. Daarbij positioneerde ze ook zichzelf als een diva van de kunst, verhuisde na haar eerste succes naar een luxueus appartement in Parijs en had diverse spraakmakende affaires. In 1928 liet ze zich van haar man scheiden en in 1933 trouwde ze met de puissant rijke Hongaarse industrieel Raoul Baron Kuffner de Diószegh (1886-1961)

Meisje met handschoenen | Tamara De Lempicka | 1929

Tamara De Lempicka ( geboortenaam Tamara Gorska) was een Poolse Art-Deco schilderes. Zij werd geboren in een welvarende en vooraanstaande Poolse familie. Haar vader was advocaat, haar moeder een bekende society-dame. Bepalend voor haar artistieke ontwikkeling was een reis die ze reeds in 1911 maakte naar Italië en waar ze in contact kwam met de schilderkunst van de renaissance. Na de scheiding van haar ouders in 1912 werd ze geadopteerd door haar rijke grootmoeder, die haar naar een prestigieuze kostschool in Lausanne stuurde. Op haar zestiende werd ze verliefd op een jonge advocaat. Geld had hij niet, maar Tamara’s oom zorgde voor een bruidsschat zodat er getrouwd kon worden.