Waarschijnlijk heb je er vast wel iets over gehoord de laatste weken; Rothko is in het land. Er wordt veel aandacht in de media besteedt aan deze tentoonstelling. Een heel belangrijke tentoonstelling: de eerste Rothko tentoonstelling in 40 jaar in Nederland! Een unieke kans dus om Rothko eindelijk eens te beleven! Want zo noemen ze dat: Rothko moet je beleven! Zijn doeken zijn niks anders dan kleur, tenminste zijn doeken uit zijn latere periode. Op de tentoonstelling wordt ook aandacht besteedt aan zijn vroegere werk, maar daar heb ik me niet zo mee beziggehouden, omdat dat dat niet is waar Rothko mee bekend is geworden. Met deze kleurvlakken drukt Rothko zijn stemming, emoties uit en dat lukt aardig! De tentoonstelling in het Gemeentemuseum in den Haag, is erop gericht dat je een meditatief moment kunt creëren , je moet eigenlijk je even het schilderij laten inzuigen…Maar dan moet je wel op een doordeweekse dag gaan, denk ik, want het was druk en dat zal het blijven tot het einde van de tentoonstelling!
Er is een hele hype/mediacircus rond de doeken van Mark Rothko ontstaan sinds de tentoonstelling in Den Haag. Ik ben nog niet naar zijn tentoonstelling geweest, maar vraag me af of de kleurvlakken ook echt de beoogde emoties oproepen…. misschien oneerbiedig maar ik vind het lastig om er meer dan “vrolijk” of “deprimerend” uit te halen. Ik ben benieuwd naar jullie reactie(s)!
Ik begrijp je reactie helemaal! Je zult in mijn verslagjes deze week ook zeker wat twijfel bespeuren…Maar wel leuk om er met mensen over te praten!
Zeker! Doordat kunstkenners en masse lyrisch reageren op Rothko – slechts een enkeling kritisch/negatief – ga ik aan mezelf twijfelen en vraag me af wat ik mis of over het hoofd zie…….ik ben dan ook blij dat je mijn reactie herkent. Ik hoop dat er reacties komen die mijn twijfel weerleggen en mij de kracht/onderscheiding van de doeken uit kunnen leggen.
Wat mijn mening wel veranderd heeft is om de echte werken te zien. Heel interessant vind ik het inderdaad om te kijken; word ik hier ook door gegrepen? En waarom vindt iedereen dit nou zo mooi? Wat mij vooral verbaasde was dat een oom van ons (een echte kunstliefhebber) van 92 jaar helemaal idolaat is van Rothko! Geweldig!