In dit ontroerende schilderij ter ere van het huwelijk van de Toscaanse handelaar Giovanni Arnolfini combineert van Eyck op vernuftige wijze werkelijkheid en symboliek. In de spiegel zie je de getuige van het huwelijk, waarschijnlijk van Eyck zelf. Boven de spiegel staat zijn signatuur: Johannes de eyck fuit his (Johannes van Eyck is hier geweest). Het hondje symboliseert trouw, één brandende kaars in de kaarsenkroon kan het alziend oog van God symboliseren. De spiegel is omgeven door kleine tafereeltjes van de Passie tot de Verrijzenis van Christus en geeft aan dat het een christelijk huwelijk is. De trippen (slippers van hout die buiten werden gedragen om de leren schoenen tegen straatvuil te beschermen) op de vloer zouden aangeven dat de grond van de echtelijke woning heilig is. Wie overigens denkt dat de bruid al zwanger is heeft het mis; het was in die tijd mode om de jurk zo te plooien.

Jan van Eyck wordt in de kunstgeschiedenis altijd als een van de eerste schilders der Nederlanden genoemd. België behoorde toen ook nog bij Nederland. Het was een heel belangrijke schilder voor de kunstgeschiedenis , omdat hij de olieverf uitvond. Omdat je olieverf vloeiend opbrengt zie je later de penseelstreek niet meer, zodat er een zeer realistisch beeld ontstaat. Ook heeft het een prachtige glans, waarmee goud en zilver, satijn en fluweel prachtig konden worden weergegeven. Ook de lange droogtijd maakte het mogelijk om langzaam te werken, waardoor ook veel gedetailleerder kon worden gewerkt. Hiervoor werden heel fijne penselen van soms niet meer dan één haar gebruikt. In dit schilderij zie je al die dingen terug.