Tag archieven: Mark Rothko

Rothko en ik | Mark Rothko |

Nou, hier ben ik dan met Rothko in het Stedelijk Museum in Schiedam. Ook al had ik zelf geen religieuze of emotionele ervaring, ik vond het toch een heel leuk idee en ook leuk om het zelf een keer uit te proberen. Zelf had ik misschien mooie passende muziek erbij leuker gevonden, maar kan me ook voorstellen dat dat juist weer afleidt. De tentoonstelling “Rothko en ik” loopt nog t/m 22 maart en ben je een fan van Rothko dan zou ik zeker gaan; zo’n kans krijg je niet vaak! De rest van het museum is trouwens ook leuk! Meer info: http://www.stedelijkmuseumschiedam.nl

Grijs, Oranje op Kastanjebruin nr.8 (detail) | Mark Rothko |

Natuurlijk wil ik ook gebruik maken van mijn “eigen tijd” met Rothko. In het Stedelijk Museum Schiedam kun je 5 minuten of langer (ligt eraan hoe druk het is) alleen in een klein zaaltje met het werk van Rothko verblijven. Het is stil en donker in het zaaltje (er hangen koptelefoons op om al het geluid buiten te sluiten) en ik wacht op mijn religieuze of emotionele ervaring met dit werk…..maar er komt niets….Misschien ben ik hier toch iets te nuchter voor. Ik vind het ook zeker niet het mooiste werk van Rothko, dat helpt misschien ook niet. Wel kijk ik langer en intenser naar het schilderij en zie ik dingen die me eerst niet opvielen.

Grijs, Oranje op Kastanjebruin nr.8 | Mark Rothko |

In het kader van “Booijmans bij de buren”, (tijdens de verbouwing van Booijmans is werk uit het museum te zien op andere locaties in Rotterdam en omgeving) is dit werk van Rothko te zien in Stedelijk museum Schiedam. Wel op een unieke manier, want je krijgt de kans om een tijdje alleen met het schilderij van Rothko te zijn, wat niet vaak voorkomt; meestal verdringen de mensen zich voor zijn schilderijen. De schilderijen van Rothko staan er om bekend veel emotie bij sommige museumbezoekers los te maken. Zelf zei hij daarover: “Mensen die huilen hebben dezelfde religieuze ervaring als ik toen ik het maakte”.

Zonder titel|Mark Rothko|1970

Ik was erg sceptisch over het werk van Rothko, begreep er eigenlijk weinig van of eerlijk gezegd:niks! Wat me intrigeert dan, is het feit dat zoveel mensen dwepen met dit werk. Dus ik wilde ook per se  deze tentoonstelling bezoeken, zelfs als ik geen blog had gehad was ik gegaan! Waarom vind men dit nou zo bijzonder? Tijdens mijn bezoek liet ik al wat van mijn weerstand varen…toch wel mooi. Maar had ik af en toe toch een nuchter momentje: “is het niet zoals met “de nieuwe kleren van de keizer”, als we allemaal zeggen dat het mooi en bijzonder is, wordt het dat dan ook niet?” Maar eenmaal thuis, alle foto’s nog eens bekeken en nog eens bekeken, merk ik dat ik “om” ben! Op mijn Pinterestpagina ga ik alles van Rothko “pinnen” en dat is prachtig, al die kleuren! Deze is absoluut een favoriet! Wel luguber als je weet dat dit zijn laatste werk is voordat hij zijn polsen door sneed. Bloedrood!!  Ook het feit dat ik veel over hem heb gelezen heeft  natuurlijk bijgedragen, je gaat het toch meer begrijpen. Dus ga allemaal naar Rothko,nu het nog kan! Kijk op mijn Pinterestpagina voor meer werk van Rothko en op mijn Facebookpagina voor meer foto’s van mijn bezoek aan de tentoonstelling! De tentoonstelling is nog tot 1 maart, dus tijd genoeg! Voor meer info: Gemeentemuseum den Haag. Voor een ieder die er dan nog geen genoeg van heeft: op donderdag 11 december wordt er op NPO 2 een documentaire over Rothko uitgezonden. Hij begint om 23 uur en heet: De stilte van Rothko.

Zonder titel|Mark Rothko|1969

Mark Rothko, geboren als Marcus Rothkowitz, was van Joods-Russische afkomst en groeide vanaf zijn tiende op in Amerika. Hij gaf veel van zijn werken geen titel, omdat hij vond dat men zelf invulling moest geven aan zijn werk. Hij zei zelf over zijn werk: Ik ben niet geïnteresseerd in de relatie tussen kleur en vorm of iets anders. Ik ben alleen geïnteresseerd in menselijke emotie zoals: tragedie, extase, vervloeking enzovoort. De laatste jaren van zijn leven stonden in het teken van een verslechterde fysieke en geestelijke gezondheid. Het kleurgebruik werd in die laatste jaren somberder en donkerder. In 1970 maakte hij een einde aan zijn leven.