Categoriearchief: Middeleeuwen

Zelfportret | Albrecht Dürer | 1498

Heel graag wilde ik ook dit vroege portret van Dürer zien in het Prado in Madrid. Zelfportret is het tweede van de drie geschilderde zelfportretten van Albrecht Dürer en werd in 1498 in olieverf op houten paneel uitgevoerd, na zijn eerste reis naar Italië. Om deze drie werken , die ik je deze week heb laten zien, te kunnen bezichtigen in het “Prado” is toch nog best hard werken. Het museum is zo ontzettend groot dat het moeilijk zoeken is. De collectie omvat werken tot de 19e eeuw. Het heeft 5000 tekeningen, 2000 prenten, 1000 munten en medailles, en zo’n 2000 voorwerpen van toegepaste kunst. Er zijn ongeveer 700  beelden en dan zijn er nog meer dan 8000 schilderijen. Je loopt er snel wat verloren en overweldigd rond. Mocht je er toch graag heen willen, zoek dan van te voren uit wat je wilt zien en boek je kaartjes van te voren. Meer info; www.museodelprado.es

De tuin der lusten | Jheronimus Bosch | 1480-1490

In maart was ik dus in Madrid en natuurlijk stond ook het “Prado” op het programma, één van de grootste kunstmuseums ter wereld. Wat je daar natuurlijk moet zien is dit drieluik van Jheronimus Bosch. Het neemt een bijzondere plaats in binnen de Europese  kunstgeschiedenis vanwege zijn unieke laat-middeleeuwse beeldtaal. Over de precieze betekenis ervan zijn de meningen verdeeld. De meeste auteurs zijn het erover eens dat de schilder hier de  zondigheid van de mensheid aan de kaak stelt. Volgens de laatste inzichten zou het hier gaan om een ‘schijnparadijs’, waarin de mensheid zich waant in een situatie zoals die bestond voor de zondeval, zonder besef van gevaar en zonder kennis van goed en kwaad. Ook al heeft het de vorm van een triptiek, het is nooit bedoeld als altaarstuk. Denk niet: ik ga eens uitgebreid de details van dit schilderij bekijken in het Prado, want er staat altijd een kleine menigte voor, dus bekijk de details beter op internet…..wel jammer.

Venus en Mars | Sandro Botticelli | 1485

Het tweede topstuk van de National Gallery wat ik graag wilde zien was dit schilderij van Botticelli om de doodeenvoudige reden dat als er een Botticelli te zien is dan graag! Venus en Mars (of Mars en Venus) is een paneelschildering uit ongeveer 1485 van de Italiaanse renaissanceschilder. Het toont de Romeinse goden Venus, godin van de liefde, en Mars, god van de oorlog, in een allegorie van schoonheid en moed. Het jeugdige en wulpse paar leunt achterover in een bosrijke omgeving, omringd door speelse baby saters. Het schilderij was waarschijnlijk bedoeld om een bruiloft te herdenken, geplaatst in lambrisering of een meubelstuk om de slaapkamer van de bruid en bruidegom te versieren, mogelijk als onderdeel van een reeks werken. Dit wordt gesuggereerd door het brede formaat en de close-up van de figuren. Het wordt algemeen gezien als een weergave van een ideaalbeeld van sensuele liefde. 

Portret van Giovanni Arnolfini en zijn vrouw | 1434

Voor de National Gallery had ik tijdens mijn bezoek aan Londen niet zoveel tijd, dus had ik van te voren drie topstukken uitgezocht (en de zaalnummers) die ik wilde zien. Op je weg daar naar toe zie je dan natuurlijk toch nog heel veel prachtige schilderijen…….Dit portret van Arnolfifni en zijn vrouw wilde ik graag een keer in het echt zien, want het heeft veel betekend in de kunstgeschiedenis. In dit ontroerende schilderij ter ere van het huwelijk van de Toscaanse handelaar Giovanni Arnolfini combineert van Eyck op vernuftige wijze werkelijkheid en symboliek. In de spiegel zie je de getuige van het huwelijk, waarschijnlijk van Eyck zelf. Boven de spiegel staat zijn signatuur: Johannes de eyck fuit his (Johannes van Eyck is hier geweest). Het hondje symboliseert trouw, één brandende kaars in de kaarsenkroon kan het alziend oog van God symboliseren. De spiegel is omgeven door kleine tafereeltjes van de Passie tot de Verrijzenis van Christus en geeft aan dat het een christelijk huwelijk is. De trippen (slippers van hout die buiten werden gedragen om de leren schoenen tegen straatvuil te beschermen) op de vloer zouden aangeven dat de grond van de echtelijke woning heilig is. Wie overigens denkt dat de bruid al zwanger is heeft het mis; het was in die tijd mode om de jurk zo te plooien.

Besloten hofje (detail) | Anonieme Meesters | 16de eeuw

Vorige week was het eindelijk zover; een bezoek aan het in september geopende Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen. Het museum is zo’n twaalf jaar gesloten geweest voor een grootscheepse verbouwing/renovering. Online kon je de vorderingen volgen van de verbouwing en dat beloofde heel wat en het is ook heel wat….Wat een prachtig gebouw; in het oude museum is een soort moderne box gezet, die je aan de buitenkant niet zit omdat hij middenin zit, maar het nieuwe gedeelte past naadloos in het oude. Heel bijzonder! Zoek een rustige doordeweekse dag zoals ik deed en je kunt er eindeloos rond dwalen. Je loopt van het ene naar het andere prachtige kunstwerk, zoals bovenstaand kastje. Deze hofjes inspireerden begijnen bij hun gebed. Verschillende ambachtsmannen waren nodig om deze kasten te maken. Meer info: www.kmska.be