Heel graag wilde ik ook dit vroege portret van Dürer zien in het Prado in Madrid. Zelfportret is het tweede van de drie geschilderde zelfportretten van Albrecht Dürer en werd in 1498 in olieverf op houten paneel uitgevoerd, na zijn eerste reis naar Italië. Om deze drie werken , die ik je deze week heb laten zien, te kunnen bezichtigen in het “Prado” is toch nog best hard werken. Het museum is zo ontzettend groot dat het moeilijk zoeken is. De collectie omvat werken tot de 19e eeuw. Het heeft 5000 tekeningen, 2000 prenten, 1000 munten en medailles, en zo’n 2000 voorwerpen van toegepaste kunst. Er zijn ongeveer 700 beelden en dan zijn er nog meer dan 8000 schilderijen. Je loopt er snel wat verloren en overweldigd rond. Mocht je er toch graag heen willen, zoek dan van te voren uit wat je wilt zien en boek je kaartjes van te voren. Meer info; www.museodelprado.es
Tag archieven: Museo Nacional del Prado
De tuin der lusten | Jheronimus Bosch | 1480-1490
In maart was ik dus in Madrid en natuurlijk stond ook het “Prado” op het programma, één van de grootste kunstmuseums ter wereld. Wat je daar natuurlijk moet zien is dit drieluik van Jheronimus Bosch. Het neemt een bijzondere plaats in binnen de Europese kunstgeschiedenis vanwege zijn unieke laat-middeleeuwse beeldtaal. Over de precieze betekenis ervan zijn de meningen verdeeld. De meeste auteurs zijn het erover eens dat de schilder hier de zondigheid van de mensheid aan de kaak stelt. Volgens de laatste inzichten zou het hier gaan om een ‘schijnparadijs’, waarin de mensheid zich waant in een situatie zoals die bestond voor de zondeval, zonder besef van gevaar en zonder kennis van goed en kwaad. Ook al heeft het de vorm van een triptiek, het is nooit bedoeld als altaarstuk. Denk niet: ik ga eens uitgebreid de details van dit schilderij bekijken in het Prado, want er staat altijd een kleine menigte voor, dus bekijk de details beter op internet…..wel jammer.
De koninklijke familie | Velázquez | 1656
In Madrid, in het “Prado” zag ik dit wereldberoemde schilderij van Velázquez. Hij was zeer ambitieus. Zijn familie was van adel en hij streefde ernaar om één van de beroemdste schilders van zijn land te worden. Op twintigjarige leeftijd reisde hij naar Madrid om hofschilder te worden van koning Filips de vierde. Dat lukte; hij werd aangenomen en hij werd al snel de meest favoriete hofschilder van de koning. Hij kreeg veel invloed aan het hof. Hij schilderde natuurlijk voornamelijk de koninklijke familie zoals dit, wel het meest beroemde schilderij van hem. Dit is een zeer raadselachtig schilderij. Wat we zien is op de voorgrond de dochter Margaretha van de koning. Ze wordt omringd door haar hofdames, een dwerg en een hond. In de spiegel achterin links worden de koning en koningin weerspiegeld. Dan staat daar een man op een trap? En links zie je Velázquez zelf aan het werk. Een merkwaardig geheel!