In performancekunst komt een directe relatie tot stand tussen kunstenaar, kunstwerk en toeschouwer, waardoor ze tijdelijk met elkaar zijn verbonden. Abramovic heeft dit concept verder ontwikkeld door het publiek tot wezenlijk deelnemer aan haar werk te maken. Van 14 maart tot 31 mei 2010 wijdde het museum of Modern Art (MOMA)in New York een retrospectief aan het werk van Abramovic getiteld “Marina Abramovic, the Artist is Present”. Voor deze performance, die net als de tentoonstelling ongeveer drie maanden duurde, zat de kunstenaar gedurende de openingstijden van het MoMA in stilte op een stoel in het atrium van het museum. Bezoekers konden op een stoel tegenover Abramovic plaatsnemen om haar in stilte recht in de ogen te kijken zo lang als zij zelf wilden. Op de eerste dag van de performance schoof Ulay aan bij Abramovic, wat resulteerde in een emotioneel moment gevolgd door applaus. In totaal zat Abramovic 736 uur en 30 minuten op de stoel, en maakte zij oogcontact met ruim 1500 mensen. De tentoonstelling in het Stedelijk Amsterdam is indrukwekkend en geeft veel stof tot nadenken en tot gesprek. Nog te zien in het Stedelijk Museum Amsterdam t/m 14 juli 2014, met tijdslot!! Meer info: www.stedelijk.nl
Tag archieven: Stedelijk Museum Amsterdam
The Lovers, Great Wall Walk | Marina Abramovic, Ulay | 1988
Van 1976 tot 1988 heeft ze samengewerkt met de kunstenaar Ulay, met wie ze ook samenleefde. Op 27 juni 1988 ontmoeten Abramovic en Ulay elkaar op het midden van de Chinese Muur, nadat ze negentig dagen lang naar elkaar toe zijn gelopen vanaf de verschillende uiteinden. Ze hebben oorspronkelijk de intentie om op dit ontmoetingspunt te trouwen, maar tegen de tijd dat ze van de Chinese autoriteiten toestemming hebben gekregen voor de performance, is hun relatie te veel verslechterd. Het wordt een rituele scheiding, waarbij ze hun persoonlijke en artistieke partnerschap beëindigen. De werken worden mooi en groot in beeld gebracht op de tentoonstelling, ook soms met “levende modellen” zoals het werk waar je door een deurgat gaat waar aan beide zijden een naakt model staat, best dicht op elkaar, zodat je jezelf er een beetje door moet wurmen…bijzonder en behoorlijk ongemakkelijk….
Rhythm 0 | Marina Abramovic | 1974
Natuurlijk bezocht ik ook de tentoonstelling “Marina Abramovic” in Het Stedelijk Museum in Amsterdam. Het Stedelijk toont het grootste overzicht ooit van haar werk in Nederland. Ruim 60 belangrijke werken tonen de ontwikkeling van het indrukwekkende oeuvre van de pionier van de performancekunst in de afgelopen vijftig jaar. In deze performance verklaart Abramovic zichzelf als het object. Het publiek mag iets uitkiezen van een tafel met zesenzeventig voorwerpen en dat gebruiken op haar. De performance zou zes uur duren. In het begin was het publiek passief, maar hoe verder de tijd verging werd de sfeer grimmiger en gewelddadiger; mensen (vooral mannen) gebruikten messen om haar kleren aan stukken te scheuren, staken een mes tussen haar benen, bewerkten ook haar met het mes. Uiteindelijk nam iemand het pistool en hield dat tegen haar hoofd… Er ontstond een gevecht in het publiek, omdat mensen haar wilden beschermen. In veel opzichten een ontluisterend verhaal vind ik; triest vanwege het geweld waar mensen toe in staat zijn en ongelooflijk hoe ver Abramovic gaat in haar performances….
De parkiet en de zeemeermin|Henri Matisse|1952-53
Mijn excuses voor de “mindere ” foto, maar het was niet mogelijk om het anders te doen. Moeilijk om zo’n groot werk goed op de foto te krijgen, zeker als er ook nog glas voor zit. En ja, die mensen die er voor staan, jammer…..je ziet zo wel hoe groot het is. Het is zo’n bekend en belangrijk werk dat ik het toch heel graag wil laten zien. De laatste jaren van zijn leven bracht Matisse, door ziekte gedwongen, grotendeels binnenshuis door. In zijn ateliers was hij omringd met (echte en geknipte) planten, bloemen en vogels. Zelf zei hij daarover:”Ik heb voor mezelf een kleine tuin om me heen gemaakt, waarin ik kan wandelen”. Hij zocht voortdurend naar de juiste composities en zijn assistenten verplaatsen voortdurend op zijn aanwijzingen de vormen. De tentoonstelling is nog tot 16 augustus, dus een beetje haast maken als je er nog heen wilt. Er wordt gebruik gemaakt van een tijdslot, maar ik ging op zaterdagmiddag en kon zo doorlopen, dus zo druk is het niet, wat fijn was! Meer info: www.stedelijk.nl
Odalisk|Henri Matisse|1920-21
De Franse kunstenaar Henri Matisse, wordt gezien als een van de steunpilaren van de kunst van de 20ste eeuw. Hij werkte als een dichter met kleuren.Tijdens zijn reizen naar Marokko in de winters van 1912 en 1913 maakte Matisse kennis met de wereld van de odalisken. Toen hij jaren later in het Zuid Franse Nice verbleef werd hij, misschien vanwege het klimaat, weer aan die kleurrijke, oosterse beelden herinnerd. Duidelijk een heel andere stijl al dan het schilderij in het vorige bericht. Matisse hield erg van mooie stoffen, die hij verzamelde uit allerlei landen. Dat zie je op veel van zijn schilderijen terug.