Tag archieven: Dordrechts museum

Witte en roze rozen op een bosgrond | Margaretha Roosenboom

Bloemstillevens zijn vanouds geliefd, zo ook in de 19de eeuw. Kunstenaars specialiseerden zich om verschillende redenen in de bloemschilderkunst. Vrouwen mochten vaak niet buitenshuis werken, maar konden als bloemschilder toch professioneel aan de slag. Roosenboom schilderde vooral stillevens, zowel met bloemen als met vruchten. Vooral rozen vormden het centrale thema van haar stillevens. Een mooie, interessante tentoonstelling “Kunst voor de Kost” in Dordrechts Museum. In meer dan 150 kunstwerken krijg je een overzicht van veelal 19de-eeuwse kunst die goed verkocht. Veel van de meer dan 150 getoonde schilderijen behoren nog altijd tot de meest geliefde werken in museumcollecties. Tal van werken komen door de veranderde smaak zelden uit het depot. Nog te zien t/m 8 september 2024. Meer info: www.dordrechtsmuseum.nl

Scheepje zeilen | Bernardus Johannes Blommers | 1845

Jozef Israëls kreeg rond 1870 succes met strandtafereeltjes met spelende kinderen. Hij verkocht ze in Engeland en Schotland. Al snel werden ze ook in Nederland populair. Andere kunstenaars namen het thema over. Bernard Blommers woonde in Scheveningen en schilderde wat hij daar zag. Eerst vonden critici zijn werk niet origineel, het deed te veel aan Israëls denken. Toch wist Blommers het publiek voor zich te winnen. Op het hoogtepunt van zijn roem, rond 1906, moest men voor een schilderij van hem rond de 8000 gulden neertellen. Tegenwoordig kun je nog steeds werk van hem kopen, er is veel gemaakt toen dus het is niet zeldzaam, maar betaal je toch al gauw rond de 100.000 euro voor een mooi schilderijtje.

De Teekenaars | Henriëtte Ronner Knip | 1879

Vorige week moest mijn echtgenoot even iets ophalen in Dordrecht, dus maakte ik van die gelegenheid gebruik om dan de tentoonstelling “Kunst voor de Kost” te gaan zien. Een interessant onderwerp vind ik; altijd wordt er een beetje neerbuigend gedaan over kunstenaars die commercieel werken, maar men vergeet daarbij dat bij iedereen toch gewoon “het schouwtje moet roken”….In de 19de eeuw, toen de handel een sterk sturende rol ging spelen in de kunstwereld, werden kunstenaars steeds vindingrijker. Sommigen maakten goed verkoopbare schilderijen naast hun eigen, vrije werk. Andere kunstenaars hadden het geluk dat hun favoriete onderwerp goed in de markt lag. De schilderijen met spelende katjes van Henriette Ronner-Knip (1821-1909) waren eind 19de eeuw buitengewoon gewild. Haar werk was te zien op tentoonstellingen in binnen- en buitenland. Als kostwinner van haar gezin beschouwde zij de verkoop van haar werk als een ‘noodzakelijk kwaad’. Hoe meer katten de klant op een schilderij wenste, hoe hoger de prijs.

Portret van de 20 jarige eend Sijctghen | Aelbert Cuyp | 1647-50

Eend Sijctghen had twintig jaar lang jaarlijks “hondert eijers” gelegd. En dat “sonder te paeren”. Een ongewone prestatie, gehonoreerd met een ongewoon portret, waarop de oude, trotse eend in het gedicht zelf het woord krijgt. Cuyp was een dierenschilder bij uitstek. Hij had hart voor de dieren en dat zie je in zijn schilderijen terug. Een mooie, uitgebreide tentoonstelling met topstukken uit de gerenommeerde collecties van o.a. de National gallery in Washington, de Hertog van Bedford en de National Gallery in Londen. Verder is te zien wat de invloed van Cuyp op zijn latere Engelse volgelingen had. Werk van Turner, Constable en Gainsborough waar je duidelijk de invloeden kunt aanschouwen. Nog te zien tot 8 mei! Meer info: www.dordrechtsmuseum.nl

Gezicht op Dordrecht met vee en een melkmeid (De grote Dort) | Aelbert Cuyp | 1650

In zijn tijd was Aelbert Cuyp alleen lokaal bekend. Hij heeft zijn hele leven in Dordrecht gewoond en vrijwel uitsluitend voor plaatselijke opdrachtgevers gewerkt. De ontdekking van Cuyp is een Engelse aangelegenheid. Halverwege de 18de eeuw ontstond een ware Cuyp-rage: zijn zonovergoten landschappen werden razend populair bij Engelse verzamelaars. In de statige Engelse landhuizen mocht een Cuyp niet ontbreken. De Britse aristocratie wilde net zo graag pronken met de zonnige landschappen met paarden, ruiters en jacht als de Dordtse opdrachtgevers een eeuw eerder. In dit schilderij komen alle belangrijke elementen uit het werk van Cuyp samen: licht, vee, lucht en Dordrecht. In Engeland werd het monumentale stuk al snel “The large Dort” genoemd, ter onderscheiding van de kleinere versie: “The small Dort”.