Tag archieven: Parijs

La Fontaine Stravinsky | Niki de Saint Phalle/ Jean Tinguely | 1983

De Strawinsky Fontein , ook wel Tinguely-fontein genoemd, is een fontein bij het Igor Stravinsky -plein (Place Igor Stravinski), gelegen tussen het Centre Georges Pompidou en de Église Saint-Merri in Parijs. De fontein is ontworpen in 1982 en 1983 uitgevoerd door de Zwitserse kunstenaars Jean Tinguely  en zijn levenspartner, de Française Niki de Saint Phalle.  Deze vrolijke fontein bestaat uit een grote vijver, die gevuld is met grote bewegende gekleurde wezens en symbolen. In het bassin bevinden zich zestien beeldhouwwerken geïnspireerd op de composities van Igor Stravinsky. De zwarte mechanische beeldhouwwerken zijn van Jean Tinguely; de felgekleurde werken zijn van Niki de Saint Phalle. Op het moment dat ik daar was (november 2023) was de fontein nog in restauratie, maar kon ik dit filmpje door het bouwhek heen maken, waarschijnlijk is het nu wel klaar.

The future is unwritten | Shepard Fairey (Obey) | 2019

Nog even terug naar Parijs, waar ik in november was, om nog wat bijzondere Street art te bekijken. Op het Place Igor Stravinsky, vlakbij Centre Pompidou, heeft Obey zijn honderdste fresco gerealiseerd. Het heeft een erg actuele boodschap; wees niet apathisch of laks terwijl er zoveel invloeden zijn die angst, verdeling en nationalisme onderwijzen. Een mooie boodschap in deze tijd…. Frank Shepard Fairey is een Amerikaanse hedendaagse kunstenaar, activist en oprichter van OBEY Clothing die voortkwam uit de skateboardscene. In 1989 ontwierp hij de stickercampagne “Andre the Giant Has a Posse” terwijl hij naar de Rhode Island School of Design ging. Hij is een echte leider op het gebied van street art. Door het Institute of Contemporary Art in Boston beschouwd als een van de meest invloedrijke straatkunstkunstenaars van dit moment, geniet hij wereldwijde erkenning sinds zijn creatie van Barack Obama’s campagneposter “ HOPE ”

Koningin Marie-Amélie in rouw | Ary Scheffer | 1857

Ary Scheffer was een Nederlands-Franse kunstschilder uit de romantische school. Scheffer werd geboren als zoon van Johan Bernard Scheffer die eveneens beroepsschilder was. Zijn moeder was Cornelia Lamme, eveneens kunstschilder en afkomstig uit een kunstenaarsfamilie. In 1797 verhuisde het gezin naar Den Haag. Later vertrokken ze naar Amsterdam, waar vader Scheffer één jaar hofschilder van koning Lodewijk Napoleon werd. Na zijn dood verhuisde het gezin naar Brussel. Scheffers moeder verhuisde twee jaar later (in 1811) naar Parijs, waar Scheffer in de jaren daarna succes oogstte en bekendheid verwierf. Ook materieel ging het hem goed en hij had hooggeplaatste en beroemde vrienden, waaronder Markies de Lafayette, Frans Liszt en Frédéric Chopin, die hij drie keer portretteerde. Door zijn koningsgezindheid kwam hij in moeilijkheden tijdens de Tweede Republiek in 1848. In 1850 liet hij zich tot Fransman naturaliseren.

Portret prinses Marie d’ Orleans (vermoedelijk) | Ary Scheffer | 1831

Een heel ander museum, maar ook prachtig, wat ik in Parijs bezocht was het Musée de la Vie romantique. Dit is een klein museum in Parijs gewijd aan de schilder Ary Scheffer, afkomstig uit Dordrecht, en zijn vrienden en tijdgenoten. Het museum is gevestigd in de villa in de rue Chaptal in het negende arrondissement, toen aan de buitenkant van de stad gelegen, die Ary Scheffer in 1830 betrok en het atelier en de ontvangstruimte die hij daarbij liet bouwen. De collectie omvat werken van de schilder en zijn leerlingen en documenten over Georg Sand (een Frans schrijfster en feministe). Verder worden er exposities van tijdgenoten gehouden.

Canyon | Katharina Grosse | Fondation Louis Vuitton | 2022

In het atrium van het gebouw hangt dit enorme werk van Katharina Grosse. Het is indrukwekkend en past precies op die plek…Grosse is een Duits beeldend kunstenaar. Ze staat bekend om haar grootschalige, site-gerelateerde installaties om meeslepende visuele ervaringen te creëren. Grosse maakt gebruik van architectuur, beeldhouwkunst en schilderkunst. Ze gebruikt sinds het einde van de jaren negentig een industriële verfspuit om prismatische kleurvlakken op verschillende oppervlakken aan te brengen, en gebruikt vaak heldere, ongemengde opgespoten acrylverf om zowel grootschalige sculpturale elementen als kleinere muurwerken te creëren. Het gebouw is echt heel erg de moeite van het bekijken waard en houd daarom, als je naar Parijs gaat, de tentoonstellingsagenda van deze Foundation in de gaten, want ook die zijn zeer de moeite waard. Meer info: www.fondationlouisvuitton.fr