Deze foto is vanaf het dakterras genomen en zoals je ziet kijk je over heel Parijs, heel mooi. Ook de stalen constructie zie je van dichtbij. Frank Owen Gehry geboren als Frank Owen Goldberg, (Toronto 1929) is een Canadees-Amerikaans architect. Gehry behaalde zijn graad in de architectuur aan de University of Southern Calofornia in 1954. Sinds 1962 leidt Gehry een eigen bureau in Los Angeles: Frank O. Gehry Associates. Tussen 1958 en 1991 was Gehry bijna uitsluitend werkzaam in Californië. De belangrijkste bouwwerken van enige omvang uit die periode staan in (en in de buurt van) LOs Angeles.Gehry’s oudste Europees gebouw, het Vitra Design Museum(1989) bevindt zich in Weil am Rhein. Spraakmakend ook is zijn Guggenheim Museum (1999), in het Spaanse Bilbao, dat verrees op een voormalig haventerrein bij de oude binnenstad waaraan de schaal en de textuur van het museum is aangepast. Opvallend aan dit ontwerp is het gebruik van geavanceerde computerprogramma’s en het sculpturale metalen dak.
Tag archieven: Parijs
Fondation Louis Vuitton Parijs | Frank Gehry | 2014
Deze week wil ik het graag nog even hebben over het prachtige gebouw waar de Rothko tentoonstelling plaats vond. Een privémuseum in Parijs dat de kunstverzameling van Bernard Arnault (oprichter Louis Vuitton en anno 2023 de rijkste man van de wereld) bevat. Het museum werd in oktober 2014 geopend. Het gebouw is gelegen in het Bois de Boulogne, net buiten het Parijse 16e arrondissement en is een ontwerp van architect Frank Gehry, die daarbij werd geïnspireerd door het glazen Grand Palais. Het gebouw, waarvan de bouw € 100 miljoen kostte, is opgebouwd uit twaalf op zeilen lijkende elementen. Het geheel heeft wat weg van een met bolle zeilen varend schip. De stichting kreeg de gronden in erfpacht met de afspraak dat na 50 jaar de stad Parijs eigenaar wordt. Het museum omvat een elftal galerieën en meet 11000 m². Er is een auditorium met 400 zitplaatsen en een terras met zicht op de Eiffeltoren voorzien
Green on Blue | Mark Rothko | 1956
Het gebeurt niet vaak, meestal vind ik een tentoonstelling te klein, maar in dit geval was het eigenlijk een beetje veel….. veel Rothko. Tien immense zalen vol met immens grote Rothko’s…Dit werk hing in de een na laatste zaal en je ziet al welke kant het op gaat; de doeken worden donkerder en somberder, dat voorspelt niet veel goeds. De laatste zaal hangt vol met alleen maar zwart/grijze doeken die een somberte en zwaarte laten voelen, zoals hij dat ook voelde in de laatste periode van zijn leven, voordat hij er een einde aan maakte. Zeker een tentoonstelling dus die je niet onberoerd laat en ja dat is dan ook weer prachtig. Nog te zien tot 2-4-24. Meer info: www.fondationlouisvuitton.fr
No.18 | Mark Rothko | 1951
Met Rothko heb ik zelf een haat liefdesverhouding, het verloopt moeizaam….Dit werk vind ik bijvoorbeeld prachtig, maar waarom? Vind ik de kleuren gewoon mooi of zie ik er meer in, zoals de zon, warmte, diepere lagen……? De werken staan bekend om de emotie die ze bij mensen oproepen; men barst in huilen uit bij het zien ervan of voelt een spirituele connectie met Rothko. Zelf heb ik er alle moeite voor gedaan om het te zien; ik ben twee keer de tentoonstelling in Den Haag gaan zien, 9 jaar geleden, deze immense tentoonstelling en een aantal jaren geleden “mijn moment met Rothko” in Schiedam, waar je tijd alleen kreeg met een schilderij van hem. Ik heb het niet! Misschien zit mijn Zeeuwse nuchterheid me teveel in de weg. Na een tijdje op zo’n drukke tentoonstelling begint het me ook te irriteren, al die mensen die er in vervoering langs lopen…beetje bla bla gevoel krijg ik ervan. Sorry.
Hierarchical Birds | Mark Rothko | 1944
Twee weken geleden was ik in Parijs en zag daar de tentoonstelling “Mark Rothko” in het prachtige museum ” Fondation Louis Vuitton”. De tentoonstelling die vanaf 18 oktober 2023 in de Fondation te zien is, is de eerste overzichtstentoonstelling in Frankrijk gewijd aan Mark Rothko (1903-1970) sinds het Musée d’Art Moderne de la Ville de Paris in 1999 en brengt zo’n 115 werken samen uit belangrijke internationale instellingen en privécollecties, waaronder de National Gallery of Art in Washington, de Tate Gallery in Londen en de familie van de kunstenaar. Verspreid over de Fondation volgt de tentoonstelling een chronologische stroom, die de carrière van de kunstenaar volgt vanaf zijn vroege figuratieve schilderijen tot de abstractie die zijn werk vandaag de dag definieert.