Eerlijk gezegd werd ik niet meteen koud of warm van dit beeld, maar toen ik de beschrijving las moest ik dat gevoel toch een beetje bijschaven. “Het meisje uit de titel van dit granieten beeld is gereduceerd tot een streep en twee bultjes (het lichaam) en een halfronde ondiepe holte (het hoofd). Haar liggende positie zou erop kunnen wijzen dat ze gestorven is. In dat geval is de boot al snel een baar en de denkbeeldige rivier de scheidslijn tussen leven en hiernamaals”. Mooi gezegd toch?
Zo’n 40 werken van Annemarie Busschers in Kasteel het Nijenhuis. Later kwam ik ook nog werk van haar tegen in Museum More in Gorssel. En waarschijnlijk in veel meer musea voor hedendaagse kunst nu of in de toekomst, dus opletten; is goed te herkennen in ieder geval! De tentoonstelling “Met huid en haar” duurt nog tot en met 17 januari. Meer info: museumdefundatie.nl. Meer foto’s van deze tentoonstelling kun je zien op mijn Facebookpagina: Kunstdwalingen
Een volgster van mijn blog tipte mij over deze tentoonstelling; dat vind ik altijd leuk en roep jullie allemaal op om tips te geven over tentoonstellingen en kunstenaars. Er valt nog veel te ontdekken en wat inspiratie is altijd welkom. Zelf is ze in het bezit van dit portret, wat ook op de tentoonstelling hangt. Ze vertelde dat ze in eerste instantie erg moest wennen aan dit werk, wat ze kreeg, maar dat ze het nu steeds meer gaat waarderen. Ik kan me het wel voorstellen; een vreemde meneer in je huis…en dan ook nog zo groot en “echt”. Kan me ook voorstellen dat als hij er een poosje hangt het een soort familie wordt, je raakt er aan gehecht.
Museum De Fundatie heeft 2 locaties; één in Zwolle waarover ik vorige week berichtte, en Kasteel het Nijenhuis in Wijhe, vlakbij Zwolle. Daar was een tentoonstelling van Annemarie Busscher. We vielen met onze neus in de boter! Annemarie Busschers is één van de grootste hedendaagse portrettisten van Nederland. Hele grote, confronterende doeken! “Ik schilder niet om ego’s te strelen.” Dat zou ik dus bij een zelfportret een beetje lastig vinden…Ik zou er zeker hier en daar wat aan bijschaven. Ik ken haar niet dus nemen we maar aan dat dit echt is; en ja, daar is dus niks mee; een leuke vrouw! Zeer menselijk dus deze portretten.
Weer een wat ouder werk over water, De golf van Courbet. Het is zo’n 100 jaar jonger dan dat van Turner en dat zie je ook duidelijk in de stijl van schilderen terug. Dat maakt het interessant, werken met elkaar vergelijken en verschillen zien; dat is echt kunst kijken! Over Courbet heb ik het ook al eerder gehad, eerdere berichten over hem kun je hier nog eens nalezen: Slaap, De hopeloze en De dame met de papegaai. De tentoonstelling loopt nog t/m 3 januari 2016, in museum De Fundatie dus, in Zwolle. Snel nog even gaan! Meer info: www.museumdefundatie.nl en meer foto’s van deze tentoonstelling zijn te zien op mijn Facebookpagina Kunstdwalingen