Mijn excuses voor de “mindere ” foto, maar het was niet mogelijk om het anders te doen. Moeilijk om zo’n groot werk goed op de foto te krijgen, zeker als er ook nog glas voor zit. En ja, die mensen die er voor staan, jammer…..je ziet zo wel hoe groot het is. Het is zo’n bekend en belangrijk werk dat ik het toch heel graag wil laten zien. De laatste jaren van zijn leven bracht Matisse, door ziekte gedwongen, grotendeels binnenshuis door. In zijn ateliers was hij omringd met (echte en geknipte) planten, bloemen en vogels. Zelf zei hij daarover:”Ik heb voor mezelf een kleine tuin om me heen gemaakt, waarin ik kan wandelen”. Hij zocht voortdurend naar de juiste composities en zijn assistenten verplaatsen voortdurend op zijn aanwijzingen de vormen. De tentoonstelling is nog tot 16 augustus, dus een beetje haast maken als je er nog heen wilt. Er wordt gebruik gemaakt van een tijdslot, maar ik ging op zaterdagmiddag en kon zo doorlopen, dus zo druk is het niet, wat fijn was! Meer info: www.stedelijk.nl

De Franse kunstenaar Henri Matisse, wordt gezien als een van de steunpilaren van de kunst van de 20ste eeuw.  Hij werkte als een dichter met kleuren.Tijdens zijn reizen naar Marokko in de winters van 1912 en 1913 maakte Matisse kennis met de wereld van de odalisken. Toen hij jaren later in het Zuid Franse Nice verbleef werd hij, misschien vanwege het klimaat, weer aan die kleurrijke, oosterse beelden herinnerd. Duidelijk een heel andere stijl al dan het schilderij in het vorige bericht. Matisse hield erg van mooie stoffen, die hij verzamelde uit allerlei landen. Dat zie je op veel van zijn schilderijen terug.