Zoals veel van de schilderijen van Simberg, toont dit werk een sombere scène van buitenaardse wezens. De centrale figuren doen denken aan de klassieke in het zwart geklede Magere Hein.De tuin van de dood is een van de weinige schilderijen waarvan Simberg de symboliek uitlegde; meestal gaf hij er de voorkeur aan om kijkers tot hun eigen conclusies te laten komen. In een aantekening bij één schets beschreef hij de tuin als “de plaats waar de doden eindigen voordat ze naar de hemel gaan”.  Het schilderij was een favoriet onderwerp van Simberg en hij maakte verschillende versies met verschillende technieken, waaronder een grotere fresco-versie van het schilderij in de kathedraal van Tampere.