Anguissola was van goede komaf, maar zelfs als adellijke vrouw was het niet toegestaan om anatomie te bestuderen. Hierdoor was ze verplicht modellen te nemen uit haar omgeving. Hierbij ontwikkelde ze een eigen stijl met een nieuw type portretten, modellen die ze in een huiselijke omgeving schilderde. Haar portretten zijn heel persoonlijk en expressief; het zijn echte mensen, wat voor die tijd toch bijzonder was. In het begin schilderde ze vooral zelfportretten. Aan het einde van haar leven raakte zij bevriend met de Nederlandse schilder Anthonie van Dyck die haar schilderde als oude vrouw.