Bevriend als hij was met Édouard Vuillard, Pierre Bonnard en Maurice Denis kwam Vallotton welhaast vanzelfsprekend ook in de jonge kunstenaarsgroep Les Nabis (een groep postimpressionistische Franse kunstschilders in Parijs en Bretagne) terecht. Aan de eerste tentoonstelling van de Nabis werkte Vallotton mee. Met de uitwerking van de serie Intimités was hij op de top van zijn artistieke loopbaan aangekomen. In 1899 trouwde Vallotton met Gabrielle Rodrigues-Henriques, de dochter van de Parijse kunsthandelaar Alexandre Bernheim, een weduwe met drie kinderen. Met dit huwelijk was hij voortaan van zijn financiële problemen verlost en kon hij zich helemaal aan de schilderkunst wijden. Direct vanaf de eerste editie nam Vallotton deel aan de Parijse Herfstsalon, en jarenlang zou hij zijn bijdragen aan de Salon leveren. Ook leverde Vallotton bijdragen aan vele andere internationale tentoonstellingen.