Een ander, zeer indringend, portret van een man deze keer. Rond 1820 schildert Géricault in het Parijse hospitaal van La Salpêtrière het Portret van een kleptomaan. De kunstenaar is bevriend met de geneesheer Etienne Jean Georget, die in het hospitaal werkzaam is. Georget is vooral bekend door zijn studie naar monomanie en de introductie van het concept van ontoerekeningsvatbaarheid in rechtszaken tegen psychiatrische patiënten. Naast de wetenschappelijke belangstelling van Géricault is het vooral de belangstelling voor de geportretteerde zelf die dit kunstwerk uitstraalt. Je kijkt in de ziel van deze man en voelt een hoop pijn. Dat is bijzonder.