Dit vond ik een heel bijzonder werk; zo op het detail gericht en uitvergroot, prachtig! Minter houdt fotoshoots en combineert tientallen afbeeldingen in Photoshop tot een nieuw beeld. Soms is dat het eindkunstwerk en soms is het de bron voor een schilderij. Haar werk ademt de visuele taal van pornografie , maar ook die van de schoonheidsindustrie. Voor dit schilderij stond de Keniaans-Amerikaanse kunstenaar Wangechi Mutu model, die de foto’s ook in haar eigen kunst verwerkte. De kunstenaars bundelen hun krachten om het vrouwenlichaam op nieuwe manieren te verbeelden. Mooi! Een mooie, interessante tentoonstelling in het Centraal Museum Utrecht , die een goed en totaal beeld geeft van het fotorealisme. De tentoonstelling “Op scherp” is nog te zien tot 9 juni 2024. Meer info: www.centraalmuseum.nl
Tag archieven: Centraal Museum Utrecht
Tank Man | Fernando Sánchez Castillo | 2013
Ook levensechte sculpturen op de tentoonstelling “Op scherp” in Centraal Museum Utrecht, zoals dit van de tankman. Op 5 juni 1989 legden camera’s vast hoe één man een colonne legertanks stopte op het Tiananmenplein in Peking. Studentenprotesten werden toen bloedig beëindigd door het Chinese leger. Jaren later maakte Sánchez Castillo dit eerbetoon aan deze man, op camera alleen van achteren te zien. Hoewel zijn identiteit nog altijd onbekend is heeft hij nu wel een gezicht gekregen. Sánchez Castillo is een Spaanse beeldhouwer, video- en installatiekunstenaar. Hij gebruikt vaak “sporen” uit het verleden als uitgangspunt voor zijn werk. Hij doet dit vanuit een sterk maatschappelijke betrokkenheid.
Greenport (sunset) | Ben Schonzeit | 1973
Deze winter ging ik ook naar het Centraal Museum in Utrecht om de tentoonstelling “Op scherp” te zien. Amerika, eind jaren zestig. Een groep jonge kunstenaars zet zich af tegen de heersende mode van abstracte kunst. Zij focussen zich op het zeer precies schilderen van alledaagse taferelen, met foto’s als basis. Het fotorealisme, ook wel: hyperrealisme, is geboren. De bijna lichtgevende kleuren in dit wolkendek bereikt Schonzeit door zijn foto’s te projecteren op het schilderdoek. Al jong verloor hij een oog, waardoor hij de wereld platter ervaart. Hij werkt o.a. met de airbrush (verfspuit) om scherpdiepte te bewerkstelligen. Sommige details maakt hij namelijk bewust onscherp, zoals hier de elektriciteitsdraden. De airbrush werkt nog preciezer dan penselen, met een spiegelglad resultaat.