Tag archieven: Tate Modern

Fountain | Marcel Duchamp | 1917

Ook in Tate Modern: Fountain van Marcel Duchamp; wat in 2004 werd verkozen door een panel van vijfhonderd zogenaamde kunstkenners tot invloedrijkste kunstwerk van de twintigste eeuw. Het kunstwerk werd in 1917 anoniem ingezonden voor de tentoonstelling van de Société des Artistes Independants, een jury loze expositie te New York, waarvan Duchamp medeorganisator was. De op zijn achterkant liggende porseleinen urinoir werd als een beeldhouwwerk gepresenteerd. De inzending was gesigneerd “R. Mutt” (Engelse verbastering van het Duitse ‘Armut’, armoede). Buiten de presentatie als beeld, namelijk een kwartslag gedraaid, buiten de fantasiesignatuur en de titel Fontaine (Fontein) had de toen anonieme kunstenaar niets aan het object toegevoegd. Wél had zij het met haar daad een alledaags gebruiksvoorwerp van zijn gebruikelijke functie ontdaan en gepromoveerd tot een kunstwerk. Men nam de inzending echter niet serieus en dacht dat het om een grap of belediging van de organisatie van de expositie ging. Het werk werd daarom geweigerd, tot grote woede van Marcel Duchamp, die daarop uit het bestuur van de tentoonstelling stapte.

Carnival | Max Beckmann | 1920

Natuurlijk bezocht ik ook Tate Modern in Londen. Tate Modern is het nationale museum van Groot Britannië voor internationale moderne kunst en is, samen met Tate Britain, Tate Liverpool en Tate St Ives, deel van een groep die nu bekendstaat als de Tate Gallery. De tentoonstellingen zijn ondergebracht in een voormalige elektriciteitscentrale, in 2016 uitgebreid met een nieuwe vleugel( 60% groter geworden) en daarmee een enorm indrukwekkend gebouw. Sinds de opening op 12 mei 2000 is het museum een populaire bestemming geworden voor veel Londenaren en toeristen, met ongeveer 5 miljoen bezoekers per jaar. De permanente collectie is gratis toegankelijk. De permanente collectie beslaat onder andere futurisme, surrealisme en minimal art. Max Beckmann (Leipzig12 februari 1884 – New York27 december 1950) was een Duits expressionistisch kunstschilder.

Mededogen|William Blake|1795

Dit is absoluut mijn favoriet van William Blake. Het werk is een illustratie bij een passage van Shakespeare, waarin Macbeth nadenkt over de gevolgen van de moord op Duncan: “mededogen, als een naakte, pasgeboren baby die tegen de tegenslag ingaat, of als een hemelse engel te paard”. Prachtig! Hoewel hij in de tijd van de romantiek leefde, Turner en Constable waren zijn tijdgenoten, had hij toch een zeer eigen mystieke, fantasievolle stijl, die bol stond van het symbolisme. Je moet naar Londen om dit schilderij in het echt te bewonderen, het hangt in het Tate Modern, wat natuurlijk niet echt een straf is…