Tag archieven: tentoonstelling

Rhythm 0 | Marina Abramovic | 1974

Natuurlijk bezocht ik ook de tentoonstelling “Marina Abramovic” in Het Stedelijk Museum in Amsterdam. Het Stedelijk toont het grootste overzicht ooit van haar werk in Nederland. Ruim 60 belangrijke werken tonen de ontwikkeling van het indrukwekkende oeuvre van de pionier van de performancekunst in de afgelopen vijftig jaar. In deze performance verklaart Abramovic zichzelf als het object. Het publiek mag iets uitkiezen van een tafel met zesenzeventig voorwerpen en dat gebruiken op haar. De performance zou zes uur duren. In het begin was het publiek passief, maar hoe verder de tijd verging werd de sfeer grimmiger en gewelddadiger; mensen (vooral mannen) gebruikten messen om haar kleren aan stukken te scheuren, staken een mes tussen haar benen, bewerkten ook haar met het mes. Uiteindelijk nam iemand het pistool en hield dat tegen haar hoofd… Er ontstond een gevecht in het publiek, omdat mensen haar wilden beschermen. In veel opzichten een ontluisterend verhaal vind ik; triest vanwege het geweld waar mensen toe in staat zijn en ongelooflijk hoe ver Abramovic gaat in haar performances….

Lachende jongen | Frans Hals | 1625

Hals is een van de beroemdste en meest bijzondere schilders uit de Hollandse 17de eeuw. Hij schilderde levendige, soms zelfs vrolijke portretten van mensen uit alle lagen van de bevolking. Vooraanstaande burgers, ondeugende kinderen en zelfs dronken of gek verklaarde tijdgenoten legde hij vast. Als geen ander kon Hals met kleur en brede penseelstreken zijn schilderijen ‘tot leven wekken’. Zijn vlotte schilderstijl inspireerde de Franse impressionisten – zij maakten in de 19de eeuw vele kopieën van zijn schilderijen. Deze vrolijk lachende jongen met pretogen en piekharen is geen portret, maar een ‘tronie’ – een studie van een lachend kind. Lachende figuren komen niet veel voor, het is een van de lastigste expressies om te schilderen. Dit werk is ook te zien op de tentoonstelling “Frans Hals ” in het Rijksmuseum in Amsterdam tot 9 juni 2024, daarna altijd te bewonderen in het Mauritshuis in Den Haag. Meer info: www.rijksmuseum.nl

Huwelijksportret van Isaac Abraham Massa en Beatrix van der Laen | Frans Hals | 1622

Natuurlijk is ook dit prachtige werk van Hals te zien op de tentoonstelling “Frans Hals” in het Rijksmuseum in Amsterdam. In dit schilderij van het echtpaar Massa brak Frans Hals met vrijwel alle conventies van traditionele huwelijksportretten, die hij zelf trouwens ook schilderde. Massa en Beatrix van der Laen zitten genoeglijk naast elkaar in de schaduw van een boom. Uitzonderlijk, want in die tijd werden echtgenoten niet zo vaak samen op één schilderij geplaatst. De gewoonte was om beiden apart te vereeuwigen en ze dan naast elkaar te hangen. Mannen stonden altijd aan de rechterzijde van hun echtgenoten. Dit werd gezien als de meest eervolle positie. De beide echtelieden zitten vrolijk lachend op een bankje samen. Ook dat glimlachen was niet gebruikelijk.

Malle Babbe | Frans Hals | 1640

Nu te zien in het Rijksmuseum in Amsterdam: “Frans Hals”, een unieke tentoonstelling met zo’n vijftig werken uit (inter)nationale topcollecties.  Frans Hals was een van de meest bepalende schilders van de 17de eeuw. Zijn eigenzinnige, losse schilderstijl werd zo invloedrijk dat je bijna zou vergeten dat hij hier de grondlegger van was. Hals kwam Barbara Claesdr waarschijnlijk tegen op straat of in het werkhuis van Haarlem, waar ze vanaf 1646 tot haar dood in 1663 verbleef. “Malle Babbe” was haar bijnaam en ze had vermoedelijk een verstandelijke beperking. Een zoon van Hals had een vergelijkbare beperking en woonde ook een tijdje in hetzelfde werkhuis. De uil op haar schouder voegde Hals toe als traditioneel symbool van zotheid.

Installatie Grote Kerke Veere | Marinus Boezem | 2024

Het zijn de verhalen van de kerk en de toren die nooit af kwam, die Marinus Boezem inspireerde voor deze expositie. Gedurende zijn hele oeuvre heeft hij de wind en tijd gebruikt als materiaal. Hij brengt de wind naar binnen met deze installatie van golvende gordijnen die in beweging worden gezet door ruisende, oscillerende ventilatoren. In het hart van de installatie staat een lange tafel met wit linnen waar de toren op is geborduurd, die in het echt nooit is afgebouwd. Naarmate de tentoonstelling voortduurde, nam de toren vorm in stiksteken op het doek. Nu is de toren klaar. Een mooie tentoonstelling die de prachtige architectuur van de kerk in Veere nog beter uit laat komen. Zeer de moeite waard. Dit is nog te zien t/m 13 juni 2024. Meer info: www.grotekerkveere.nl Let op de openingstijden!!