Dit prachtige schilderij maakt deel uit van een reeks schilderijen die De Saedeleer in de periode van 1905-1907 maakte van dezelfde Leiebocht in de omgeving Sint-Martens-Latem, telkens vanuit hetzelfde standpunt gezien. In de serie brengt hij een ode aan de cyclische natuur; een winderige, een regenachtige of een stormachtige dag, een lente-, zomer- of herfstdag. De rivier staat hier symbool voor de verbondenheid van de landman met de natuur en zijn afhankelijkheid daarvan. De Saedeleer kreeg zijn eerste artistieke vorming aan de Gentse Academie voor Schone Kunsten. Hij schilderde voornamelijk de Leiestreek en de Vlaamse Ardennen en was een van de belangrijkste figuren van de eerste groep van de Latemse School. Deze stroming wordt ook wel het “stedelijk of mystiek symbolisme” genoemd.