Met haar werk sluit Kusama aan op de seksuele revolutie en de taboedoorbrekende tendensen van de jaren zestig. Kusama’s beelden komen echter ook voort uit een ongelukkige jeugd. De obsessie voor eten, bloemen en fallussen is onlosmakelijk verbonden met een (seksueel) trauma uit het verleden. Al in haar jeugdjaren heeft zij te kampen met waanbeelden en visioenen waarin o.a. netten en fallussen zich eindeloos herhalen. Door het steeds herhalen van fallussen, voedsel(macaroni) en bloemen denkt ze haar angsten voor seksualiteit het hoofd te kunnen bieden. “Ik werk graag met macaroni. Aardappelen zijn mij te primitief. Maar de machinale macaroni, in zijn eindeloze herhaling betekent veel voor mij.”