Zelf ben ik niet zo gecharmeerd van de geometrische werken van Mondriaan. Ze doen me altijd aan wiskunde denken en als ik ergens een hekel aan heb dan is het wel aan wiskunde. Nee, ik vind het eerdere werk van Mondriaan veel mooier, zoals deze rode boom, prachtig! Als je al het werk van Mondriaan bekijkt, zie je hoe hij zijn stijl steeds weer verandert totdat hij alleen nog maar abstract schildert. Het is mooi om deze ontwikkeling te zien. Hij begint klassiek, natuurgetrouw en gaat dan via de stijl van dit schilderij en “de molen”, mijn vorige bericht, naar volledig abstract.
Deze rode boom doet me denken aan een aantal schilderijen van Marlene Dumas (nog vers in mijn geheugen, vandaar misschien). Het blauwe gezicht van Amy, het deels rode gezicht van Martha… geen voor de hand liggend kleurgebruik -natuurgetrouw – en toch veelzeggend.