Jan Steens schilderijen zijn makkelijk te herkennen, een hoop activiteiten en een humoristische kijk op het leven. De “dokter” aan de zijde van het bed van het zieke meisje heeft weinig aandacht voor zijn patiënte, want hij krijgt een glas wijn aangereikt door de dienstmeid. Door zijn scheve hoed lijkt het alsof hij al een beetje beschonken is. Het doktersbezoek was één van Steens lievelingsonderwerpen. Hij heeft een kleine twintig variaties op dit thema geschilderd. De strekking is telkens hetzelfde; de vrouw lijdt aan “furor uterinus”, een toentertijd bekende en levensbedreigende ziekte die vooral jonge maagden trof en waarbij de baarmoeder door seksuele onthouding gevaarlijk op drift was geraakt. Zo’n meisje moest snel trouwen en het bed in met haar geliefde. De dokter in zijn nette pak was geen geneesheer, maar een echte kwakzalver. De po op de stoel en het urineflesje op tafel wijzen op zijn activiteit; het piskijken. Rechts bovenaan het trapje snuffelen twee hondjes aan elkaars achterwerk. Zij wijzen op de enige afdoende remedie voor de toestand van de patiënt; vrijen met haar geliefde. Dit schilderij is te bewonderen in het Mauritshuis.
Nou, zo leer ik nog eens wat.
De tekst die hier bij hoort is: Daar baat geen medicijn want het is minnepijn.
Dankjewel voor de informatieve tekst.
Dankjewel voor de aanvullende informatie!