Een trotse vader houdt zijn pasgeboren baby omhoog terwijl vrienden en kennissen zijn samengekomen om te keuvelen, de nieuwe baby te bewonderen en het feestmaal te nuttigen dat door drie vrouwen rechts wordt klaargemaakt. Dit gelukkige, levendige, schilderij is een karakteristiek tafereel in een zeventiende-eeuws Nederlands huishouden. Op de voorgrond zie je gebroken eieren geschilderd, een symbool voor sterfelijkheid. Dit moet ons zelfs bij een viering van een geboorte eraan herinneren dat de dood ons allen wacht. Steen schilderde aanvankelijk landschappen. Daarna ging hij taferelen uit het leven van burgers schilderen. Hij was de zoon van en brouwer en vanaf 1654 was hij behalve kunstenaar ook herbergier.
Ja zeer veel op te zien.
Wist niet dat gebroken eieren ….
Wordt gecommuniceerd.
Vloertegels ook zeer mooi.
Geen kinderen.
Maar wie is de moeder?
Goeie vraag Peter, links boven lijkt het alsof er een vrouw in bed ligt( in de bedstede), dat moet haast wel de moeder zijn. In die tijd lag de kraamvrouw toch wel een weekje op bed na de bevalling, dus dat zou het kunnen zijn. Maar zeker weten doe ik het niet.
Peet, de moeder zit volgens mij links vooraan, nog een beetje uit te buiken…
Tja, zo ging het er dus vroeger tijdens een baby- borrel aan toe!
Grappig om de vergelijking met de huidige uitbundige babyshowers en kraamfeesten te maken. Compleet met commercie en het hele marketinggebeuren er om heen. Dit schilderij is zo puur en nuchter door het eierverhaal. Een prachtig tafereel!
De oudere vader wordt hier de “hoorndrager”. Bedrogen door zijn overspelige echtgenote. De man achter de baby maakt dit duidelijk…