Nog zo’n iconisch schilderij uit de tijd van de Pre-Rafaelieten uit de collectie van Tate Britain in Londen: “The Awakening of Conscience” lijkt op het eerste gezicht de weergave van een huiselijk tafereel. Intimiteit tussen man en vrouw komt echter zelden voor als thema in de victoriaanse schilderkunst en ook hier blijkt dat bij nader inzien niet het geval. Allerlei symbolen alsook de titel maken snel duidelijk dat het hier gaat om een gehuwde man en zijn maîtresse. Aan de opeen gedrukte handen van de jonge dame, precies in het midden van het werk, is te zien dat ze ringen draagt maar niet om haar trouwringvinger. De vrouw kijkt ietwat verschrikt op, alsof ze buiten iets heeft gehoord of gezien. Ze draait in de richting een raam tegenover haar, dat te zien is in de spiegel op de achtergrond. De spiegel reflecteert een wereld vol licht, een wereld van geluk, rechtsonder binnenvallend tot vlak voor haar voeten. Ze lijkt letterlijk en figuurlijk het licht te zien en zich te realiseren hoezeer ze gevangen zit in haar situatie. Aan de man daarentegen gaat dit inzicht voorbij.