In de oorlogsjaren(1914-1918) begon ze te beeldhouwen. Op 23 oktober 1914 stierf haar zoon Peter, 17 jaar oud, die musketier was in het Duitse leger, bij een aanval op Diksmuide in Vlaanderen. In april 1915 begon Käthe aan de uitwerking van de eerste plannen voor een gedenksteen voor het graf van haar zoon. In 1956 werd Peter, samen met 1538 kameraden, overgebracht naar het “Deutscher Soldatenfriedhof Vladslo”, nabij Vladslo(een deelgemeente van Diksmuide). Op deze begraafplaats kregen meer dan 25.000 gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog hun laatste rustplaats. Tegelijkertijd verhuisde ook het beeldhouwwerk om daar, zoals voorheen te Essen, bij zijn graf te worden opgesteld. De figuren beelden Käthe en haar man uit in hun onuitsprekelijke verdriet om het verlies van hun zoon.