Jackson Pollock stond in het midden van de vorige eeuw in het epicentrum van de kunst. Hij werd bespot als “Jack the Dripper”, maar ook opgehemeld als iemand die de loop van de geschiedenis had veranderd. Hij was vanaf het begin een kunstenaar die veel teweeg bracht bij het publiek, negatief en positief , maar altijd emotioneel en is dat niet waar het bij kunst om gaat? Vanaf 1951 schildert Pollock alleen nog in zwart/wit. Pollock paste zijn nieuwe manier van schilderen op dusdanig grote schaal toe dat er een tijd kwam dat hij alles wel geschilderd had. Wat voor nieuws kon er hierna nog komen? Pollock werd wanhopig bij die gedachte en stopte uiteindelijk volledig met schilderen. Korte tijd daarna kwam hij om bij een auto-ongeval, 44 jaar oud.
Tag archieven: Jackson Pollock
Nummer 1 (lavender mist) | Jackson Pollock | 1950
Een eerste belangrijk kenmerk van “action painting” is dat het schilderij intuïtief ( dus zonder voorbereidende schetsen) wordt gemaakt. Verder wordt er bij de compositie gewerkt zonder een duidelijke begrenzing, het is “over all”. De verf zelf wordt een expressieve kracht toegekend, maar de schilder houdt wel de controle over het spatten, druppelen en vloeien van de verf. Bij Pollock ging een diepe toestand van concentratie vooraf aan het werkelijke schilderen. Deze schilderkunst is een uiting van diepe concentratie die in een snel gebaar, of in heftige uithalen, tot stand komt. Pollock zelf wist van tevoren niet hoe zijn schilderijen er uiteindelijk uit zouden zien. Ze werden verondersteld zichzelf te schilderen, spontaan, automatisch, zonder langdurig nadenken en plannen.
Reflectie van de grote “dipper” | Jackson Pollock | 1947
Jackson Pollock staat bekend als de uitvinder van “action painting”. Hij goot verf op zijn doeken die plat op de grond zijn gelegd, door een gaatje in het deksel van een bus verf. Zijn collega-schilders spanden hun doeken op rond ramen, plaatsten ze op een ezel en maakten een zorgvuldig opgebouwde compositie. Pollock wilde echter geen portretten, landschappen of stillevens maken, maar schilderijen die niets meer waren dan een afbeelding van zichzelf. Omdat het doek op de grond lag kon hij het werk langs alle kanten bereiken en de verf vrij laten vloeien. Dit is één van zijn eerste “drip paintings” (druip schilderij). Je kunt het bewonderen in het Stedelijk Museum in Amsterdam!