Puur technisch gezien is dit een prachtig schilderij, vind ik. Je kunt het zachte velletje van de haas bijna voelen….maar zo zielig….Ik zou het nooit in mijn huis willen… Toch ben ik ermee opgegroeid; mijn vader was weliswaar geen jager, maar zeker een liefhebber van wild en er werd nogal eens een dode haas naar hem gebracht. Ik zou de keren niet kunnen tellen dat ik, nietsvermoedend, in de schemer of donker, de schuur in liep en met mn hoofd tegen een dode haas ben gelopen, die daar hing te besterven….bahhhh. Mijn zoon heeft gelukkig, sinds kort, een eigen huis met schuur, waar hij zijn dode jachtbuit op kan hangen! Als hij dan helemaal gevild en schoon gemaakt is, mag hij hem wel naar mij brengen, dan maak ik er een lekker wildpannetje van…ja..hypocriet, ik weet het….