Tag archieven: Jozef Israëls

Kinderen der zee | Jozef Israëls | 1872

Dit is een van mijn lievelingsschilderijen, prachtig toch? Het is een heel onschuldig plaatje, maar Israëls had er wel degelijk een bedoeling mee. De visserskinderen met hun armoedige kleding en schamele speelgoed geven ons een beeld van hun toekomst. De oudste jongen torst de last van het gezin op zijn schouders en het bootje staat voor het zware leven op zee. Jozef Israëls schilderde dit thema voor het eerst in 1863. Het was enorm populair en Israëls heeft het daarna vaak herhaald. Een heel bekend schilderij wat ook wel eens op koektrommeltjes voor kwam en andere attributen. Het hangt in het Rijksmuseum. Eerdere berichten over Jozef Israëls kun je hier terug lezen: Jozef Israëls

 

Langs moeders graf|Jozef Israëls|1856

Dit schilderij hing helaas niet in Dordrecht, misschien wel in Den Haag, dat weet ik niet. Ik wil het jullie toch niet onthouden, omdat het één van Israëls bekendste schilderijen is. Een heel indringend werk en ook wel een beetje een tranentrekker, oké ik geef het toe… Dit schilderij vormde een doorbraak in de Nederlandse schilderskunst. Voor het eerst had een Nederlandse schilder een alledaags tafereel verbeeld op monumentale wijze, het doek is groot; 224 x 178 cm. De critici waren enthousiast. Het mooiste eerbetoon kwam van de dichter Nicolaas Beets. Die publiceerde in 1872 een gedicht vanuit het perspectief van het jongetje:   “Maar toen wij langs het kerkhof togen, Zijn hand de mijne neep, Zag ik hem aan met vochtige oogen, Ten blijk dat ik ’t begreep, Had ik dien blik maar niet geslagen, Herhaal ik duizend keer: ’t Gelaat, dat toen mijn oogen zagen, Vergeet ik nimmer meer.”

Als men oud wordt|Josef Israëls|1878

Heel blij was ik toen ik dit schilderij ook op de tentoonstelling ontdekte, echt een favoriet van mij. Weer zo’n prachtig , indringend schilderij. Een thema wat mij de laatste jaren erg bezig houdt. Als je zelf wat ouder wordt ga je anders tegen ouderdom aankijken. Je eigen ouders worden echt oud of sterven. De kwetsbaarheid van ouderen raakt je meer. Zeker nu met alle bezuinigingen in de zorg is dit een thema om over na te denken; hoe zal het zijn als ik oud ben? Zit ik dan ook eenzaam voor een haardvuurtje mezelf warm te houden? Zo ver zal het hopelijk niet komen, maar het is toch iets waar ik me zorgen om maak. In dit schilderij zie je de kwetsbaarheid van de oude vrouw, je voelt het. De tentoonstelling heet: Holland op z’n mooist en is een dubbel tentoonstelling met het Haags Gemeentemuseum. Hij duurt nog t/m 6 september. voor meer info: Dordrechtsmuseum of Haags Gemeentemuseum

Dromen|Jozef Israëls|1860

We blijven deze week wat dichter bij huis; een prachtige tentoonstelling over de Haagse School in het Dordrechts museum. Gelukkig heb ik een lieve vriendin in Dordrecht wonen die zich mee liet slepen naar het museum. Ze had er geen spijt van, want het was zeer de moeite waard. De tentoonstelling begon met dit grote schilderij (128,5 cm x 201 cm) van Jozef Israëls. Voor mij kon het toen al niet meer stuk, wat een schoonheid! De werken van Jozef Israëls behoren tot mijn favorieten, dus genieten. Israëls behoorde dus tot de Haagse School; een groep Nederlandse kunstenaars die erop uit trokken en vooral het Hollandse landschap en het eenvoudige leven van vissers en boeren vastlegden. Ze lieten zich sterk beïnvloeden door de Romantiek en de schilders van Barbizon. Dit was eenzelfde soort groep in Frankrijk, waar ook werk van te zien is op de tentoonstelling.