In de filosofie van de Nabis stond centraal het zich bevrijden van de werkelijkheid. Het ging niet om het weergeven van de werkelijkheid, maar om de impressie die de werkelijkheid achterliet. Die indruk werd versterkt weergegeven ook door het gebruik van pure kleuren in een symbolische voorstelling. De werkwijze was eerst het tekenen van het object in de vrije natuur, en vervolgens het schilderen ervan uit het geheugen in het atelier. De beelden werden dan eventueel om esthetische redenen aangepast, zodat een harmonisch werk kon ontstaan. Voor Sérusier en de Nabis gold dat een schilderij de natuur moest verbeelden, het moest een gepassioneerd equivalent zijn van de indruk die men gekregen had. Schilderen was zo het vertalen van een gevoel in een beeld, het geven van een vorm en een kleur aan een gevoel.

Sérusier was een Frans kunstschilder. Hij wordt ingedeeld bij het postimpressionisme of bij het symbolisme, medeoprichter van Les Nabis. Rond 1883 schreef Sérusier zich in op de Académie Julian. Daar raakt hij bevriend met Maurice Denis. Samen met anderen als Bernard en Ibels bezoeken ze musea om de kunst te ontdekken. De eerste tentoonstelling met een werk van Sérusier is de Salon van Parijs in 1888. Hij toont er het schilderij Le Tisserand, en met succes. Vervolgens vertrekt Sérusier voor korte tijd naar Pont-Aven in Bretagne. Pont-Aven trok veel kunstenaars, de omgeving, met name de monding van de Aven, was zeer inspirerend voor velen. Daar ontmoette Sérusier Paul Gauguin, die hem adviezen gaf over hoe te schilderen. Een eerste resultaat is een schilderijtje op hout, Le Talism. Sérusier keert terug in Parijs met dit schilderij in zijn bagage. Het schilderij, de opzet, het kleurgebruik zijn op de Académie Julian onderwerp van heftige discussies. Degenen die zich aangesproken voelden door de werkwijze, door het resultaat, vormden een eigen groep. De naam die zij zichzelf gaven was ”Les Nabis”.