Over de Cobra-beweging zei Karel Appel later: “We wilden helemaal opnieuw beginnen, net zoals een kind”. Al in 1947 schilderde hij figuren, menselijke en dierlijke wezens met grote hoofden en kinderlijk, wijd open ogen. Kindertekeningen vormden een belangrijke inspiratiebron voor Appel. De kunst van de Cobra-beweging, en zeker ook die van Appel, is hier dan ook vaak mee vergeleken. Dat was zeker niet altijd positief. Ik kan me uit mijn jeugd wel herinneren dat men hem en zijn kunst uitlachten; “een knoeier, kindertekeningen”. Later werd er toch anders over gedacht: je in het volwassen leven op kinderlijke wijze verwonderen over de wereld en dit weten over te brengen, kon Karel appel als geen ander!
Wat een mooi los geschilderd schilderij , geweldig dat een schilder als Karel Appel zich zo vrij kan voelen.
Ik herken wel je beleving van vroeger, zo ook de periode dat de goede man stond te gooien met verf.
Ik ken iemand die een schilderij heeft uit die periode, hij zegt dat ze er beter een stoffer en blik bij hadden kunnen geven omdat er soms spontaan verf naar beneden komt vallen 🙂
Groet Harris