Ook dit werk van Frida Kahlo kun je zien als een soort zelfportret: ook hier zie je beelden van pijn, dood en seksualiteit, belangrijke dingen uit haar leven. Je ziet haar benen vanuit haar positie in bad, inclusief haar vervormde voet (letsel van het verkeersongeluk wat ze kreeg op jonge leeftijd). Dit is haar meest surrealistische schilderij. André Breton, de grote man achter het surrealisme omschreef haar kunst treffend als “een lint geknoopt rond een bom”. Halverwege de jaren 40 kreeg ze problemen met haar ruggengraat en werd daardoor bedlegerig. Ondanks dat en de altijd aanwezige pijn bleef ze door schilderen tot haar dood. Dat maakte haar tot een soort cultfiguur.