Dit schilderij hangt niet in  het Kröller Müller, maar is voor mij het bekendste werk  van Seurat. Het geeft een zondagmiddag van de inwoners van Parijs in die tijd weer. Met mooi weer gingen ze naar de oevers van de Seine, waar ze wandelden, uitrustten en zich vermaakten. Er was veel kritiek op dit schilderij, waaraan Seurat een jaar lang had gewerkt. Dit omdat men vond dat er weinig beweging in zat. Er gaat van alle personen een statische rust uit. Toch geeft het een mooi beeld van die tijd en zou je er best ook even een dutje willen doen op een zonnige zondagmiddag! De tentoonstelling over Seurat in Kröller Müller loopt nog tot en met 7 september.

In de jaren 1880 hadden wetenschappers bewezen dat licht in de oogbal wordt opgevangen als kleine gekleurde stipjes, die de hersenen vervolgens samensmelten tot beelden. En dit is wat Seurat probeerde na te bootsen. Naast het Parijse uitgaansleven schilderde hij ook zeegezichten en havens. Het zijn verstilde schilderijen. Op zijn landschappen zijn nauwelijks mensen te vinden. Hij liet in deze zeegezichten zichzelf een beetje gaan, het was meer een hobby, vingeroefeningen. En dat zie je, ze zijn wat meer ontspannen, niet zo stijf.

In het Kröller Müller museum een prachtige tentoonstelling van Georges Seurat, de uitvinder van het neo-impressionisme/pointillisme. Zijn schilderijen bestaan uit ontelbare gestippelde(gepointilleerde) verftoetsen. Hij gebruikte alleen primaire kleuren. Als hij groen nodig had, schilderde hij duizenden kleine, afzonderlijke stipjes blauw en geel. Hij bouwde zijn schilderijen zorgvuldig op om orde, evenwicht en harmonie te bereiken. Het Circus is een groot doek, 186cm-153cm en hangt ook op de tentoonstelling. Het is het laatste doek van Seurat voor zijn dood.